بازرگانی سایناویژن

چه مواد غذایی بدون استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی ساخته می شوند؟ چرا باید غذایی تولید کنیم که از کمترین مواد شیمیایی مصنوعی استفاده کند؟ برای بررسی کامل این موارد در ادامه مقاله مواد نگهدارنده طبیعی با ما همراه باشید.
با کارشناسان ما تماس بگیرید که به شما مشاوره می دهند و مواد نگهدارنده طبیعی را رایگان خریداری می کنند. برای ادامه مطلب خرید انواع نگهدارنده مواد غذایی اینجا کلیک کنید.
مواد نگهدارنده موضوعی تکراری در بحث عمومی هستند و بسیاری از مصرف کنندگان آنها را با مواد شیمیایی مضر و مدرن موجود در مواد غذایی مرتبط می دانند. حفظ مواد غذایی در برابر فساد صدها سال است که انسان ها برای اولین بار از نمک و

دود برای جلوگیری از فاسد شدن گوشت و ماهی استفاده کردند. با وجود مشکلات مختلف، امروزه مواد نگهدارنده جزء ضروری رژیم غذایی ما هستند.
یکی از دلایل افزایش تقاضای مصرف کننده، غذای ساده و راحت و استانداردهای بالای ایمنی مواد غذایی است. همه غذاها حاوی مواد نگهدارنده غذایی هستند. مواد نگهدارنده برای مبارزه با تخریب باکتری‌ها، قارچ‌ها و مخمرها به غذا اضافه می‌شوند و می‌توانند غذا را برای مدت طولانی‌تری تازه نگه دارند و عمر مفید آن را افزایش دهند. نگهدارنده های غذایی برای کاهش یا جلوگیری از تغییر رنگ، طعم یا بافت استفاده می شوند.

انواع مواد نگهدارنده مواد غذایی

یک نگهدارنده طبیعی

مواد نگهدارنده طبیعی شامل نمک، شکر، الکل، سرکه و غیره است. اینها مواد نگهدارنده طبیعی هستند که در تهیه ترشی، ترشی و غیره نیز استفاده می شوند. همچنین لازم به ذکر است که انجماد و جوشاندن از روش های طبیعی نگهداری مواد غذایی محسوب می شوند.

پودر قهوه و ادویه ها برای نگهداری خشک می شوند. در این زمینه، داروهای طبیعی مرکبات مانند اسید سیتریک و اسید اسکوربیک بر روی آنزیم‌ها و متابولیت‌های آنها اثر می‌گذارند که باعث محافظت می‌شوند. شکر و نمک اولین موادی هستند که رشد باکتری ها را در غذا تا حد زیادی کاهش می دهند. نمک هنوز به عنوان یک نگهدارنده طبیعی برای نگهداری گوشت و ماهی استفاده می شود.
دلایل مختلفی برای استفاده از مواد نگهدارنده در غذا وجود دارد. یکی از دلایل این است که آنها می توانند به حفظ و بهبود عملکرد محصول و کاهش فساد محصول ناشی از بسته بندی، هوا، باکتری، قارچ یا مخمر کمک کنند. در برخی موارد، افزودنی ها و نگهدارنده ها می توانند به بهبود یا حفظ خواص تغذیه ای کمک کنند. علاوه بر این، می توان از آنها برای بهبود طعم، بافت و ظاهر استفاده کرد. معمولا برای ایجاد طعم لطیف و کاهش چربی از مواد افزودنی و نگهدارنده استفاده می شود.
نگهداری مواد غذایی اساساً به سه دلیل انجام می شود:

• اولین مورد حفظ خواص طبیعی غذا است.
• دوم، برای محافظت از ظاهر غذا
• سوم، افزایش ارزش ذخیره سازی مواد غذایی

مواد نگهدارنده مصنوعی:

نگهدارنده های مصنوعی صنعت غذا را متحول کرده اند تا اطمینان حاصل شود که مواد غذایی ماندگاری طولانی دارند. توزیع گسترده و تولید انبوه مواد غذایی و باز کردن بازارهای جدید را تسهیل می کند. علاوه بر ماندگاری، مواد نگهدارنده نقش دیگری در تولید مواد غذایی دارند. به عنوان مثال، غذاهای فرآوری شده و تصفیه شده برای جلوگیری از پیری و تغییر رنگ طبیعی نیاز به نگهداری دارند. علاوه بر این، برخی از نگهدارنده ها دارای هدف رئولوژیکی هستند. آنها به عنوان امولسیفایر، تثبیت کننده و ضخیم کننده عمل می کنند تا قوام و بافت مورد نظر را ایجاد کنند.
از منظر سلامت، نگهدارنده های مصنوعی به دلیل عوارض جانبی مختلف از جمله بیماری های گوارشی و چاقی مورد انتقاد قرار گرفته اند. هنگام استفاده از غذاهایی که در قفسه نگهداری می شوند باید عوامل زیادی را در نظر گرفت. مواد نگهدارنده را می توان از مواد طبیعی مانند نمک یا الکل تهیه کرد.

نگهدارنده های "طبیعی" یا "ارگانیک" سالم تر از نگهدارنده های مصنوعی یا شیمیایی هستند. در واقع مواد نگهدارنده مصنوعی مانند نیتریت سدیم، بنزوات سدیم، پروپیونات سدیم، پروپیونات کلسیم و سوربات پتاسیم از دیرباز در تهیه غذا مورد استفاده قرار می گرفتند زیرا در جلوگیری از فساد مواد غذایی بسیار موثر هستند. مواد نگهدارنده به غذاها اضافه می شود تا از رشد میکروارگانیسم هایی مانند مخمر و باکتری ها در غذا جلوگیری شود. نگهدارنده ها می توانند از فرآیند تخمیر جلوگیری یا متوقف کنند و غذا را اسیدی کنند.

حفاظت از محیط زیست:

در گذشته از برخی مواد نگهدارنده طبیعی مانند آبلیمو، نمک، شکر و سرکه به طور سنتی برای نگهداری مواد غذایی استفاده می شد. با این تکامل، صنایع غذایی به دنبال استفاده از گیاهان و عصاره های آنها به عنوان ابزار بالقوه برای ذخیره سازی مواد غذایی بوده است.